Spomenička obilježja

Drugi svjetski rat Čečavci će pamtiti po bratoubilaštvu. Sva stradanja iz vremena rata djela su ideoloških zavađene braće. Pobjednici su svojim poginulim borcima 1962. godine podigli skromno „partizansko groblje" nedaleko od današnjeg centra sela. Kosti poznatih i nepoznatih palih boraca prenesene su u groblje i grobnice skromno obilježene pločama na dan četvrtog jula.

Od tada se tradicionalno u Donjoj Čečavi održavao narodni zbor, a na groblje polagani vijenci sve do višestranačkih izbora i dolaska na vlast Srpske demokratske stranke 1991. godine.

Uz skromno spomeničko obilježje partizanskog gro-blja, Čečavci su sjećanje na pale borce i žrtve fašistič-kog terora obilježili podizanjem spomenika 1976. godine. Spomenik je podignut ispred Osmogodišnje škole u Do-njoj Čečavi prema idejnom rješenju koje je uradio Dobri-voje Vidić, arhitekta iz Prnjavora. Izgradnju spomenika finansirali su mještani dobrovoljnim prilozima.

U spomeničkom kompleksu nalaze se bronzane biste Živoji-na Preradovića i Mire Jotanović i dvije granitne ploče na kojima su imena palih boraca NOR-a u Čečavi od 1941 — 1945. godine sa drugih područja i ploča sa imenima pogi-nulih boraca NOR-a iz Čečave, i imena žrtava fašistič-kog terora iz Čečave. Imena je na pločama ispisivao Mrkajić Čedo, nastavnik iz Pribinića. Kad sam obišao spomenike 16. jula 1995. godine, bista Mire Jotanović je bila skinuta. Od mještana sam saznao da su je nepoznata lica pomjerila i okrenula u suprotnom pravcu i da je zbog toga skinuta i prenijeta u školu.