Na brenti

Godina 1962. ispred kuće Nenada Dujića u Čečavi. Na ručnoj brenti (starom drvnom alatu) se nalazi Milan Vasiljević, dok ispod stoje Petar Pepić i Stojan Kovačević. Između njih, mladi Simeun Dujić znatiželjno pozira pred objektivom Mirka Vasiljevića.

Iako me nema na toj slici, tada sam imao 13 godina. Ta skela se zvala „Terzijan”. Na vrh su postavljali balvane, koristeći sistem guranja i valjanja. Prije toga, balvan se obrađivao u pravilni četvorougao, dužine tri, četiri ili više metara. Zatim se na njemu označavala debljina daske, trenice, fosne, koristeći namočenu vrpcu (špagu) u čađ ili obojenu otopinu, po dužini četvorouglog trupca. Slijedi proces rezanja: jedan radnik na vrhu, dva ispod Terzijana. Tako je izrezano oko 20 kubnih metara tehnike za krovnu konstrukciju, podove, vrata i prozore od crnog bora i jelike, sve ručno. Danas živim u toj kući.

– prisjetio se Nenad Dujić