Selo Čečava u Srezu teslićkom zvalo se pre rata još i „Mali Beograd“, jer su u Čečavi živeli Srbi borci i patriote. Srbi iz Teslića išli su u Čečavu da se provesele, zapevaju i razgovore o nevoljama pod tuđinom, koje su se teško podnosile.
Prvi školovani domaći prota – pop Jevrem Stanković rođen je 1865. godine, a umro 1916. godine u Čečavi. Njegov otac Stevan bio je ugledni domaćin i veliki vjernik, a Čečava i okolna sela pripadala su tada Imljanskoj parohiji, pa je Imljanski pop povremeno dolazio i obavljao grupne vjerske obrede za pokoj duša, vjenčanja, krštenja i drugo.
Šematizam dabrobosanske mitropolije iz 1882. godine donosi nam zanimljive podatke o Čečavi. U to vrijeme crkva je bila od drveta a parohija se sastojala iz dva sela- Čečave i Osredaka. Paroh je bio Stevo Stanković. Čečava je u to vrijeme brojala 113 kuća i 994 duše. Osredci su brojali 13 kuća i 99 duša. Godine 1883., ukupno u oba sela, rođeno je 20 muške i 24 ženske djece.
Objavljeno u Vrbaskim novinama 23. februara 1934. godine. Novine su inače donosile vijesti i komentare iz politike i kulture.
Proglas objavljen u Vrbaskim novinama 13. juna 1935. godine.
Oglas dat u Vranjske novine 4. marta 1938. godine.
Glasnik društva Prosvete u broju 3-4 iz 1938. godine, piše o zabavi na dan Svetog Save, koju je, kako pišu, preč. gosp. Stojan Stanković priredio u njihovo ime.
U Glasniku Jugoslovenskog profesorskog društva iz 1933-34. godine, istraživana su rudna bogatstva Bosanske Krajine. Čečava se pominje kada je riječ o uglju i rudi hroma. U nekoliko skeniranih stranica pročitajte gdje u komšiluku ima rude željeza, mangana, bakra, olova, pirita i drugih.